Άνθρωποι είμαστε, αυθαίρετα βγάζουμε συμπεράσματα.

Άκου!

"Οι άνθρωποι Γιώργο μου δεν αλλάζουν!" του 'πε και τον αποχαιρέτησε...
"Στο καλό..."

"Ναι, αλλά...", μα αυτός άλλα σκεφτόταν εκείνη τη στιγμή...Λοβ ιζ ον δι έρ και τέτοια...
Ο μικρός Γιώργης ήταν αποφασισμένος... ή μήπως όχι;